Beichiad :O(

Wel, roedd gobeithion uchel ‘da fi.  Tan hanner ffordd, mae hynny.  Dw i ddim gwybod yr hyn digwydd i dîm Cymru, ond roedd e’n drist yn siŵr.

Ond doedd e ddim yn disirywio’r noswaith achos gadodd grŵp ohonon ni Tŷ Tawe ar ôl i em ac aethon ni i Wine Street yn Abertawe.  Lle hwyl yw Wine Street – llawer o bobol a cherddoriaeth ac, wrth gwrs, booze.  Llawer o fooze.  Dw i’n gwybod hyn achos bod i’n yfed llawer iawn ohono fe.  Yn anfoddus, doeddwn i ddim yn trial y bwyd yn Wine Street, p’un pam dw i’n teimlo fel da heddiw, siŵr o fod.

Eto, roedd hwyl iawn iawn ‘da ni.  Ers mae llawer o’r grŵp aelodau o Côr Tŷ Tawe, roedd e’n dangos syniad da i ganu (dim dylanwadu ar y penderfyniad ‘na gafodd y symiau helaeth o gwrw, dych chi’n deall)!

Felly, canason canion Cymraeg, llawer i’r hyfrydwch o’r bobol eraill yn y tafarn (diolch byth).  Roedden nhw’n clapio inni ac ‘cheering’.   Fel hyn annog, canason yr holl y fwy.  Noswaith fendigedig iawn iawn roedd hi. Ac mae e’n mynd heb ddweud bod y rhan gorau roedd y cwmni o’m ffrindiau.

Hefyd bendigedig roedd Sesiwn Bardd Bach nos Wener ddiwethaf.  Daeth dynion newydd i’r sesiwn ‘ma ac roedd cwpl ohonyn nhw yn Harlech gyda fi i’r gweithdy cerddoriaeth werin Cymraeg.   Nos Wener, roedd llawer o fwy canu fel roedd yr holl y dynion yn cymryd troad canu.  Ardderchog!  Ers fydda i ddim yn gallu mynychu’r un nesaf (mynd i Galiffornia i’r gwyliau), roedd hi’n neis arbennig.

Nawr mae e’n ôl i’r brifysgol yfory.   Dw i’n ffeindio fe anodd canolbwyntio ar fy ngwaith cartref – fel ar ôl neithiwr, mae gormod pethau mwy diddorol i feddwl amdano.