Ystumllwynarth

Aaaaa, siopa…….beth mae ffordd neis i ymlacio.  Ac un diwrnod, bydda i’n cofio’r ffordd dweud Osytermouth yn Gymraeg heb fy ‘cheat sheet’. 

Beth bynnag, roeddwn i wedi blino o eistedd o flaen y cyfrifiadur felly datganais fy annibyniaeth ac es i Ystumllwynarth i brynu anrhegion penblwydd i ffrindiau a rhywbeth i fy mam.  Mae fy mam yn hoffi Cymru ond fydd hi byth yn ei gweld hi achos nid gall hi hedfan nawr.  Felly dw i’n hoffi anfon pethau Cymreig ati hi nawr ac eto.

Wel, does dim siaradwyr Cymraeg yn fy hoff siop anrheg (neu lawer o siopiau yn Ystumllwynarth – gwaetha’r modd, ond dyna ni), ond gwnes i ffeindio siaradwr yn siopa olewydden.  Roedd sgwrs neis ‘da ni a dysgais y gair ‘olewydden’ ohono fe.  Hefyd, teimlais wych ar ôl hynny achos bod e’n dweud fy Nghymraeg yn ‘da iawn’!  Bonws oedd hynny – roeddwn i jyst hapus deall yr hyn dywedodd. 

Roedd llawer o draffig yn Ystumllwynarth fel arfer, ond dim llawer o bobol yn cerdded.  Felly roedd hawdd i symud o gwmpas y dre.  Cerddais ar stryd ochor a ffeindiais siopa siocled gyda siocled Cymreig o waith llaw.  Wedyn cerddais lan y bryn drwy ffordd ochor gyda golygfa hyfryd o’r castell a baner Gymru newydd (cafodd y baner diwedd ei thorri).  Hyfryd yw’r Ddraig Goch yn hedfan ar yr awel!

Mae popeth ‘da nhw yn Ystumllwynarth.  Felly, pam lai prynu swper?  Dw i’n hoffi’r math o siopa ‘ma – ymweld â siop fach yma a siop fach arall yna.  Mae e’n un o’r ‘perks’ o fyw yng Nghymru.  Does dim byd tebyg i hyn yng Nghaliffornia ‘da ni.  Wel, ble roeddwn i’n byw beth bynnag.

Bant i’r gwerthwr pysgod i eog ffres, i’r grîn-groser i lysiau a lemon a dyna ni – pryd perffaith.

Felly, heno, dw i eithaf hapus ac edrych ymlaen at swper blasus.  Bywyd yn dda weithiau, does dim dau amdani….

Yma ac yn ôl Eto

Wel, mae fy chwaer a brawd yng nghraith wedi mynd yn ôl i Galiffornia. Ond cawson ni ymweld bendigedig â’n gilydd. Aethon ni i lawer o gestyll (fel fi, mae fy chwaer yn caru cestyll) ac aethon ni siopa ym mhentrefi dros Gymru. :O)

Roedd nos gerddoriaeth werin Cymraeg yn Dŷ Tawe yn ystod eu harhosiad nhw. Felly daethon nhw gyda fi – Roedd Pat (brawd yng ngfraith) yn siarad mewn canu’r guitar i’r cân neu ddwy gan fy ffrindiau, hyd yn oed! Mwynhaodd e’n fawr. Y dydd nesaf, aethon ni at Abercraf i’r Ŵyl Glyndŵr. Roedd hynny cymaint o hwyl – gallwn i wedi aros trwy’r nos!

Roedd Pat yn mwynhau ceisio ei dysgu newydd Cymraeg a doedd e ddim yn hir cyn iddo fe ddweud ‘diolch yn fawr’ wrth bobol yn siopau a thai bwyta. Doedd Kathy ddim yn siŵr am geisio Cymraeg felly dim ond roedd hi’n siarad â phobol Cymry. Dywedodd hi wrtha i fod y bobol Cymry yn neis iawn a chyfeillgar iawn.

Carodd y ddau Cymru a un noswaith dywedon wrtha i ‘You made a great choice of a place to live. It suits you.’ Wel, wrth gwrs, roedd hynny yn gwneud fi teimlo da iawn!

Fi, Kath & Pat

Roedd neis iawn iawn eu gweld nhw – mae e wedi bod mwy na blynedd ers gwelais i fy nheulu. Ac roedd cyfle ‘da nhw cwrdd â fy ffrindiau, mwynha’r diwylliant Cymreig a gwelaf rhai o’r wlad hyfryd.

Llyfrau – Iawn!

Dw i’n caru llyfrau. Dw i’n gwybod, dw i’n gwybod, dyw ‘caru’ ddim yn air cywir. Ond allaf i ddim yn meddwl o un yn well. Allaf i ddim yn dychmygu bywyd heb lyfrau. Yn anffodus, mae hyn yn golygu ni cherddais i heibio siop llyfr heb yn prynu llyfr(au).

Mae’r diwrnod arall, es i i Fforestfach. Camgymeriad mawr! Dyna Borders yn Fforestfach a does dim llawer o arian ‘da fi ar hyn o bryd. Nawr dyna lei arian ‘da fi. :O(

Ond roedd diwrnod da iawn i ‘browse’ llyfrau gyda’r glaw a phopeth, a ffeindiais i ddau lyfr da; ‘The Fight for Welsh Freedom‘ gan Gwynfor Evans. Darllen bendigedig iawn iawn – dw i’n mwynhau fe’n fawr!

Hefyd, prynais i Glyndŵr, A Gobaith Y Genedl (Agweddau ar y portread o Owain Glyndŵr yn llenyddiaeth y cyfnod modern.). Mae e’n ei swnio e diddorol iawn iawn. Ond dw i’n meddwl bod e’n ymlaen tipyn bach ohona i ar hyn o bryd. Felly bydd rhaid i fi aros darllen e.

Yn The Fight for Welsh Freedom, mae Evans yn dweud am Gastell Dinefwr yn fawr. Felly, roeddwn i’n edrych ar fap CADW a, llawer o’m syrpreis, roedd Castell Dinefwr bant yn agos Llandeilo. Wel, dyw Llandeilo ddim yn bell ohona i felly ddoe es i i ymweld â Llandeilo, gobeithio i ffeindio’r castell hefyd.

Roedd y tywydd yn ofnadwy ond doedd dim llawer o bobol yn Llandeilo (roedd e’n hwyr yn y diwrnod hefyd) ac felly prynais i hufen iâ a cherddais i o gwmpas Llandeilo. (Roeddwn i’n eithaf balch o fy hunan achos prynais i’r hufen iâ defnyddio dim byd ond Gymraeg. Doedd Saesneg ddim yn siarad gan unrhywun yn y siopa yn ystod fy ymweliad – cyntaf i fi :O)

Cerddais i lan un stryd ochor ac, o na!. Siop llyfr. Es i tu fewn y siop, wrth gwrs. Ffeindiais i hen hen lyfr o farddoniaeth i Hazel yn America felly roeddwn i’n hapus iawn am hynny ac wedyn cerddais i lan stryd anghywir. Ar ôl tro neis (ond hir) yn ôl i’r car, roeddwn i’n barod i eistedd lawr! Felly gyrrais i i’r castell a pharc Dinefwr sy’n agos i’r dref ganol (llawer o’m hyfrydwch). Roeddwn i’n rhy hwyr i ddringo lan i’r castell a, fel dywedais i, roedd tywydd yn ‘sucked’ beth bynnag. Dim yn dda iawn i’n ddringo bryniau serth. Ond roeddwn i’n gallu tynnu lluniau (wrth gwrs). Mae’r castell o’r ffordd:

Ac arall:

Un mwy:

Dyna dŷ mawr hefyd. Dw i ddim yn gwybod rhywbeth amdano fe eto:

Roedd carw gyr yn rhedeg dros y cae ond doeddwn i ddim yn gyflym digon i dal nhw ar ffilm. Ac yn olaf, dyma’r holl dŷ:

Mae e’n fendigedig iawn iawn i allu gweld y lleoedd bod chi’n darllen amdanyn. Mae e’n dod â’r hanes byw.