Nid Gath

Wel, nid gallais dal y gath ofnadwy. :O(   Aeth e i mewn i’r dal sawl o droeon ond nad gaea’r dal. Felly gallodd dianc. Nawr, ar ôl dwy wythnos, dw i wedi rhoi’r ffidl yn y tro. Â Gwyn du allan drwy’r diwrnod ac arhosa Cerys yn y tŷ. Dw i’n teimlo euog am hwn – dw i’n credu’r dylwn allaf wneud yn well amdani, ond dyn’ ni’.

Dim ots beth bynnag. Rhaid i fi symud achos bod y cymdogion wedi penderfynu newid ei maes i drac MotoCross! Ych-y-fi. Mae’r maes yn ar bwys fy nhŷ – dim ond 10 troedfedd o’m drws. Gormod o lwch a gormod o sŵn – sŵn cryf. Yn barod, dw i’n anhapus am y sŵn o’r draffordd – mae e’n annymunol i fynd tu mas. Ond two-stroke motorcycles? Amhosibl – nid allaf fyw gyda nhw.

Felly, dyna ni. Efallai, bydd e’n beth da, wedi cyfan fel bydda i’n edrych yn yr ardal o’m gwaith. Byddai e’n neis iawn i osgoi’r traffig cymudo.

Hefyd, dw i’n gyffrous iawn – mae posibilrwydd y gallaf wneud gradd meistr yn y Brifysgol Edinburgh (mae gradd ar lein ‘da nhw). Mae well ‘da fi mynd i’r Brifysgol Abertawe ond does dim gradd meistr ar lein ‘da nhw a dw i ddim yn gallaf fforddio i fyw tu mas Califfornia ar hwn o bryd.  Byddwn i’n gwneud hanes yr Alban yn lle o hanes Gymru (mae’n iawn ‘da fi, er hynny, hanner Albanaidd dwi) ond dyw’r radd ddim yn dechrau tan fis Medi 2014 – mae amser hir i aros felly, gawn ni weld.

Wel, dw i wedi gorffen – nawr beth?

Yep.  Dw i wedi gorffen yn y brifysgol.  Nid oeddwn i’n meddwl y byddwn i’n edrych ar y dydd, erioed!  Dw i ddim yn siŵr eto beth bydd fy marciau – dw i’n aros i glywed o’r Academi Hywel Teifi – ond mae syniad cyffredin ‘da fi.  Dw i’n falch ond siomedig yr yn pryd.  Dw i’n hapus i gael pasio ac enillodd fy ngradd.  Ond siomedig achos mod i wedi disgwyl (a moyn) siarad yr iaith yn rhugl erbyn hyn.  Dw i ddim wedi gwneud hynny – dim o gwbl.  Felly, mae e’n rhwng bodd ac anfodd gadaf Brifysgol Abertawe.

Beth nesaf?

Wel, bydda i’n mynd yn ôl i Galiffornia yn ddiwedd mis Gorffennaf.  Mae hyn wedi bod penderfyniad anodd iawn i fi.  Yn rhan achos bydd e’n ystyr yn dechrau eto – does dim unrhywbeth heblaw rhai dodrefn yng Nghaliffornia ‘da fi; dim gwaith, dim car, dim llawer o unrhywbeth.  Dw i ddim yn gwybod ble bydda i’n byw hyd yn oed!  Mae Cymru wedi dod cartref i fi ac mae fy nghath yna, fy nghar, fy mhlanhigion, fy ffrindiau, yr iaith, fy mywyd, mewn gwirionedd.

Hefyd, dw i wedi gweithio caled i ffitio i mewn y diwylliant – dyna lawer i ddysgu pan dewch i mewn diwylliant newydd.  Dweud y gwir, do’n i ddim y sylweddoli faint!   Mae’r pethau bach yn anoddach; pethau bod chi ddim yn meddwl amdanyn.  Pethau nid fyddwch yn sylwi tan geisiwch ymdopi â nhw.

Ond, nid gallaf aros.  Byddwn i’n peryglu popeth os arhosaf obeithio i ffeindio gwaith.  Achos ymfudwr rhyngwladol dw i, does dim rhaid i fi ffeindio jyst unrhyw swydd – na!  Rhaid i fi ffeindio gwaith â chwmni y bydd e’n piau caniatâd i gyflogi person rhyngwladol.  A hefyd, rhaid iddyn addo bod nhw’n ceisio ffeindio rhywun yn y EU yn gyntaf.  Hynny, ychwanegol y rheolau visa newydd (nid i sôn cost – ych-y-fi!) a fy oed….wel, let’s face it, the odds are stacked against me.  Rhaid i fi gyfaddef, dyw e ddim yn haws i deimlo bod i ddim cael fy moyn yma.  Mae’r syniad ‘na yn rhy drist ond does dim unrhywbeth personol, dw i’n siŵr – dw i ddim ar ben fy hunan a rhaid i lywodraeth wneud rhywbeth i reoli mewnfudiad.  Pe fyddwn yn ifancach, byddwn i’n ymladd aros – cymryd y perygl.  Ond nid nawr.

Efallai, dw i’n swnio trist iawn.  Yn y ffordd, dw i’n teimlo fel hynny – dw i’n gadael cartref wedi’r cyfan.  Ond, mae llawer i edrych ymlaen ato hefyd.  Gallaf dreulio amser gyda fy nheulu (dim ond fy chwaer nawr) a, efallai, prynaf dŷ o’m hunan. A, dweud y gwir, mae llawer bod i’n colli o Galiffornia hefyd.  Felly nid cwbl ddrwg.

Mae e wedi bod profiad cyffrous, anodd, trist a gorfoleddus; anturiaeth fendigedig ac nad fyddwn yn cyfnewid y pedair blynedd diwethaf ‘ma am unrhywbeth yn y byd!  Dw i wedi cael cyfle anghyffredin achos ers mod i ferch fach, dw i wedi moyn byw ym Mhrydain – felly, dw i wedi byw’r breuddwyd ‘na.

Dw i wedi dysgu cymaint ar y daith syfrdanol ‘ma.  Dw i ddim wedi bod mewn diwylliant newydd o’r blaen erioed, ‘heck’ – prin mod i wedi bod tu mas o Galiffornia o’r blaen!  Felly, dw i’n mynd yn ôl person gwahanol – person gwell, credaf.

Des yma gyda dim byd ond siwtces.  Byddaf yn gadael gyda chalon lawn.

Whew!

Wel, dw i wedi gorffen fy wythnos gyntaf yn ôl yn y brifysgol.  Diolch byth!  Fe arfer, mae popeth wedi bod cymysg lan a drysu ond rhaid i fi ddweud, mwynhaf fy nosbarthiadau hyd yma.  Dim amserlen yn ddrwg chwaith!  Dim dosbarthiadau dydd Llun neu ddydd Gwener o gwbl.

Dw i’n meddwl fy hoff dosbarth ar hyn o bryd yw ysgrifennu creadigol.  Mae Christine James yn dysgu’r tymor cyntaf a bydd Tudur Hallam yn dysgu’r ail dymor.  A dw i wedi bod lwcus iawn iawn – i fod wedi fy nysgu gan athrawon sy wedi ennill y Goron a’r Gadair, Mererid Hopwood yn gyntaf a nawr Christine James a Tudur Hallam – wow!

Mae hanes yn dod iawn hefyd, er bod i wedi newid pynciau – nawr dw i’n mynd ysgrifennu am y llyfr Buched Dewi.  Dw i’n meddwl y bydd e’n bwnc da am fy thesis – dywedodd fy ymgynghorydd y byddwn ni’n ysgrifennu thesis, dim traethawd mawr fel meddyliais yn wreiddiol.  Felly dyn’ ni – I have my work cut out for me (sa i’n siŵr sut dweud hynny yn Gymraeg – idiom efallai?).

Dw i hapus mynychu’r gwobrau blog wythnos nesaf yng Nghaerdydd.  Dw i’n sylw bod llawer o ymryson am y wobr.  Ond dw i’n meddwl bod e’n rhywbeth arbennig i fod gallu ysgrifennu yn Gymraeg – does dim pawb sy’n gallu gwneud hynny.  Felly, dw i’n credu bod categori arbennig yn rhywbeth neis iawn.  Dw i’n credu bod Cymraeg yn haeddu o le arbennig.  Felly gobeithio’r fydd pob un o’m cyfeillion Cymreig ddim yn gafael fe erbyn i fi os dw i’n aros yn y gystadleuaeth.

Heno bydd sesiwn Bardd Bach yn Nhŷ Tawe.  Mae cyfle yn wych gwrando ar gerddoriaeth werin Gymraeg, cael ychydig o ddiodydd a chwarddiadau.  Fel arfer dyn ni’n cael llawer o hwyl.  Mae e’n sesiwn agor hefyd, felly os dych chi’n canu offeryn, dewch a chwarae.  Bydd popeth yn dechrau rhwng 8:30 a 9:00ish.

Academi Hywel Teifi

Mae’r Brifysgol Abertawe wedi profi ad-drefnu dros yr haf a nawr, mae’r Adran Cymraeg wedi gadael.  Yn lle, dyn ni wedi dyfod rhan o’r Academi Hywel Teifi newydd.  Dw i’n ymhyfrydu i fod rhan o’r grŵp ‘na.  Dyn ardderchog oedd e.  Ac mae jyst rhywbeth arbennig am i fod rhan o’r Cymraeg yn cyffredin!

Dw i’n meddwl bod e’n neis cael popeth Cymraeg yn un lle.  Tan nawr, mae’r rhan Cymraeg DACE wedi bod dros y campus o’r Adran Cymraeg.  Hefyd, mae Adran Cymraeg wedi bod gorlenwi mewn cornel cefn o’r Adeilad Keir Hardie – mae rhywbeth dw i ddim wedi bod hapus amdano o gwbl.  Yn ffaith, dw i wedi bod mynd ymlaen amdano ers des i’r brifysgol. Doedd e ddim yn dangos cywir i fi i ddodi’r Gymraeg yn y cornel cefn y tu ôl y Ffrangeg ac yr Eidaleg.  Dyn ni yng Nghymru wedi’r cyfan!

Felly, nawr maen nhw’n cyfuno’r popeth Cymraeg mewn yr un lle yn Adeliad Keir Hardie a chrëwyd yr Academi Hywel Teifi.  Mae llawer o ‘face lifting’ yn mynd ymlaen draw’r brifysgol eleni.  Dw i’n hapus ei weld achos bod hi wedi angen hynny yn fawr.

Y Flwyddyn Nesaf

Wel, dw i’n falch dweud bod i’n edrych ymlaen at y flwyddyn nesaf yn y brifysgol.  Fy mlwyddyn olaf bydd hi (ie!!), felly dyna dda.  Ond hefyd, dw i’n teimlo cyffrous am y dosbarthiadau y gallaf wneud.

Yn hanes, bydda i’n ysgrifennu traethawd mawr (rhai 10,000 gair) am Llywelyn ap Gruffudd.  Mae’r Adran Hanes Prifysgol Abertawe wedi bod gwych, rhaid i fi ddweud.  Maen nhw’n gwybod bod diddordeb yn hanes Cymru ‘da fi.  Felly, drwy’r amser dw i wedi bod gallu arbenigo yn hanes Cyrmu yn lle hanes cyffredin.

Dw i’n moyn gwneud mwy Cymraeg y flwyddyn nesaf er hynny.  Doedd dim digon  ‘da fi eleni felly roeddwn i’n ymuno â dau ddosbarth ychwanegol heb gredyd.  Y flwyddyn nesaf, dw i’n bwriadu gwneud llawer o Gymraeg ac mae’r  dewision yn fendigedig, dw i’n credu.  Dw i’n gobeithio gwneud:

Ymarfer Iaith: Bwriad y modiwl gorfodol hwn yw meithrin a datblygu sgiliau ieithyddol y myfyrwyr, yn ysgrifenedig ac ar lafar, a dwysáu eu dirnadaeth o deithi’r iaith a’i chyweiriau.  Yn y sesiynau llafar canolbwyntir ar sgiliau cyflwyno, a hyfforddir y myfyrwyr i ddefnyddio Microsoft Powerpoint.

Ysgrifennu Creadigol: Bydd y myfyrwyr wedi llunio ffolio neu gyfrol o waith a fydd yn estyniad ar y maes llafur a arholwyd yn CY-205.

Beirdd y Tywysogion: Detholiad o gerddi rhai o Feirdd y Tywysogion—eu canu crefyddol, eu canu serch, ond yn bennaf y canu sydd yn cynrychioli eu holl raison d’être, sef canu mawl i dywysogion yr oes.

Twf y Canu Rhydd: Bydd y myfyrwyr yn gyfarwydd â thwf y canu rhydd o’r 17 ganrif hyd ail hanner y 19 ganrif, ac yn medru trafod mesurau, themâu pwysicaf a swyddogaeth gymdeithasol y canu hwnnw.

Y Nofel: Bydd y myfyrwyr yn gallu trafod arwyddocâd detholiad o nofelau pwysicaf  y Gymraeg yng nghyd-destun datblygiad cyffredinol y ffurf.

Llên y Cymoedd: Bydd y myfyrwyr yn ymwybodol o gyfoeth traddodiad llenyddol de-ddwyrain Cymru yn y cyfnod diweddar, ac yn medru trafod amrywiaeth o destunau yn eu cyd-destun hanesyddol a chymdeithasol.

Diwrnod mawr bydd yfory fel byddwn ni’n gallu dewis eu dosbarthiadau Cymraeg ac wedyn bydd llawer i feddwl amdano dros yr haf, i fod siŵr!

Arholiadau – ych-y-fi!

Dych chi wedi rhoi meddwl i’r rheswm pam mae pawb yn dod nerfus am arholiadau?  Dw i wedi – achos dw i’n dod nerfus iawn iawn.  Arbennig pan mae’r arholiad yn yr iaith Cymraeg.  Does dim geiriadur yn cael ei chaniatáu yn ystod yr arholiad.  I fi, mae hyn yn anodd iawn iawn – dw i ddim yn gwybod digon o eirfa ysgrifennu traethawd heb eiriadur, chi’mod?  Felly dw i’n gwybod y bydda i’n brwydro gwneud y gwaith.

Wel, ‘te beth gall un wneud?  Googlewch wrth gwrs!  Cymorth ar eich pennau y bys:

Llyfr llaw o Oxford Brookes University

Er bod i ddim yn siŵr am ‘twanging’ band rwber dros fy arddwrn – efallai bydden nhw’n meddwl bod gwybodaeth ar fy mand rwber a mas byddwn i’n mynd.  Ac dw i’n eithaf siŵr pe baswn i’n cyfrif desgiau yn y rhes  byddai’r goruchwyliwyr yn dod ‘upset’ tipyn bach.

Dim ots,  mae cwpl o awgrymiadau’n dda ceisio beth bynnag.  NEU Gallech ddefynddio’r modd ‘tried and true’:

Iechyd da!

Reit!

Wel, ysgrifennais lawer o stwff negyddol heddiw gynt.  Roedd hynny, wrth gwrs twpson a nawr dw i wedi dileu fe.  Sori pawb – does dim fel fi.  Ond weithiau, mae e’n helpu i fynegi eich amheuaethau a phryderon – mae e’n tynnu nhw mewn persbectif.

Ar ôl ymarfer côr heno, dw i’n teimlo’n well am bethau.  Fel dywedodd ffrind “Pan rwyt ti wedi cwpla’r flwyddyn ar ôl i ti wneud yr areithiau, byddi di’n fwy rhugl.  So maen nhw’n dangos anodd nawr ond nes ymlaen, byddi di’n falch i wedi gwneud nhw.” Mae hi’n gywir, wrth gwrs.

Felly dw i’n edrych ar yr ochr cadarnhaol eto.  Fy hoff ddyfyniad yw ‘I Lwyddo Rhaid Credu’.  Ni Allwch gredu os dych chi’n meddwl negadol, iawn?  Iawn.

Ymlaen a tuag i fyny!

Beth Bore Hardd!

Dihunais i fore hyfryd iawn iawn bore ‘ma yn Abertawe.  Mae heulwen ac ar ôl i law, mae popeth yn ffres a glan.  Bendigedig!

Dw i’n hapus, hefyd – aeth popeth iawn gyda’r gwerthiant o bethau fy Mam dros y penwythnos.  I rai rheswm, roeddwn i’n drist am hynny – roedd fy chwaer yn drist hefyd.  O leiaf dw i ddim ar ben fy hunan.  Felly, nawr mae hynny yn cwpla a gallwn ddod ymlaen i beth nesaf.  Dw i’n credu’r rhan anodd yw hyn; cael gwared â’r pethau fy Mam.  Cafodd y pethau ei ystyr iddi hi ond dim ond iddi hi.  Roedd teimlo angharedig i wneud hyn ond rhaid iddo fe fod gwneud felly….

Beth bynnag, dw i’n edrych ymlaen i’r flwyddyn ysgol newydd.  Allais ddewis llawer o’m dosbarthau eleni felly dw i’n gwneud mwy pethau bod diddorol i fi. Bydda i’n gwneud cyfieithu, Ymchwilio a Dadansoddi, Medieval Britain ac o ddiddordeb arbennig, The Welsh Century: Politics, Nationality and Religion.  Bydd y dosbarth ‘ma yn siarad am hanes yr iaith.  Dw i’n credu’r bydd hynny yn ddiddorol iawn.  Diolch byth – roeddwn i’n gallu osgoi pob dosbarth llenyddiaeth Cymraeg!  Ie.  Mae hynny yn ystyr y bydda i’n gallu fwynhau ddarllen llyfrau Cymraeg i’r dewis.  Dw i’n casáu dadansoddi llyfr – yn Saesneg neu Gymraeg, dim ots.  Dw i ddim yn licio gwneud hynny yn unrhyw iaith. 

Felly i heddiw, bydda i’n mwynhau’r diwrnod hyfryd.  Ar ôl y Tesco Delivery Man ddod, bydda i’n rhydd i fynd gwneud rhywbeth hwyl mas y drws.  Woo Hoo!

Wow!

Yn gyntaf, llongyfarchiadau i Fflur Dafydd – enillodd hi Wobr Goffa Daniel Owen ddoe.  Ro’n i’n lwcus digon cwrdd â Fflur yn lansio o lyfr Menna Elfyn.  Roedd Fflur yn perfformio’r noson ‘na – canu a chwarae piano a gitâr.  Gwraig daledig iawn yw hi.  Dw i’n falch iddi hi.  :O)

Wrth i fi yrru o gwmpas dinas Abertawe ddoe a heddiw, dw i wedi bod sylwi llawer o fwy Cymraeg.  Mae llawer o arwyddion yn dangos Cymraeg cyntaf – da iawn!  Hefyd, yn gyffredinol, mae e’n dangos i fod mwy Cymraeg o gwmpas yr ardal nawr.

Es i’r brifysgol fore ‘ma.  Mae llawer o adeiladu yn digwydd; llawer o newidiadau yn digwydd; a llawer o Gymraeg o gwmpas y campws nawr.  A dweud a gwir, mae Cymraeg cyntaf ‘da’n agos pob arwydd!  Gydag eithriad o’r prif arwydd, mae popeth yn dangos Cymraeg cyntaf, credu.  Sa i’n siŵr pam dyw’r prif arwydd ddim yn Gymraeg – byddwn i wedi hoffi gweld y prif arwydd yn Gymraeg. Ond dyna ni.

Beth bynnag – dw i’n hapus iawn gweld cymaint yn Gymraeg.  Yn arbennig ar ôl y plymwr (o Lanelli – dim llai!) ddweud ‘Welsh is dying’ wrtha i ddoe.  Wrth gwrs dyw e ddim yn siarad Cymraeg felly dylai e wybod, iawn? (ie – reit!)  Meddyliais i fy hunan: “Ie, ac mae e bobol fel ti sy’n achosi hynny hefyd!”

Dim ots – mae rhywun yn Abertawe yn trial defnyddio mwy o Gymraeg ac mae pobol fel hynny sy’n gwneud y gwahaniaeth.

Dyna Hwyl, Rhaid i fi Ddweud

Os dych chi wedi bod darllen y blog ‘ma, byddwch chi’n gwybod bod cert sglefrio emosiwnol yw dysgu Cymraeg.  Dw i’n credu bod pawb sy’n dysgu iaith yn profi hynny.  Mae’r un gyda Chymraeg.

Ond rhaid i fi ddweud bob hyn a hyn byddwch chi’n bwrw profiad bendigedig.  Pan ddigwyddodd hynny, wel, dych chi’n credu’r fallai byddwch chi’n dod rhugl wedi’r cyfan.  Digwyddodd hynny i fi ddoe.

Penderfynais does dim rheswm pam allwn i ddim yn siarad yn Gymraeg.  Dw i’n gwybod llawer o eiriau a pan ddw i yn y gwely, dw i eithaf rhugl.  Os gallaf wneud hynny yn siarad â fy hunan yn y gwely, wedyn gallaf wneud hynny amserau arall hefyd, reit?  Reit.  Felly, dw i’n taro ati.

Es i’r brifysgol cwrdd ag ymgynghorydd rhyngwladol am fy Visa myfyriwr.  Wel, maen nhw’n gwybod bod i’n dysgu Cymraeg a dw i’n licio trial defnyddio fy Nghymraeg pan posibl.  Felly, dywedais wrtho fe “Dych chi’n siarad Cymraeg”.

“Ydw.”

“Gwych!……..”  Well, mae llawer i’m syndod, gallais ddweud popeth yn Gymraeg!  Anhygoel!  Ro’n i’n falch iawn o fy hunan.  Felly, penderfynais i trial eto achos roedd rhaid i fi fynd i’r recordiau myfyriwr i ddogfen.  Siaradais dim ond yn Gymraeg.  Ond…..

Dyw’r dderbynyddes ddim yn siarad Cymraeg.  Felly, chi’n barod?  Gafaeliodd y ffôn i alw rhywun sy’n gallu siarad Cymraeg i ddweud wrtha i!  Tro cyntaf erioed!

O fy!  Dyw ‘bendigedig’ ddim yn dweud digon – dw i ddim yn gallu disgrifio’r ffordd teimlais.

Roeddwn i’n gyffrous iawn iawn.  Dw i ddim yn rhugl, wrth gwrs, ond rhugl teimlais i.  Roedd blas o rywbeth bod hofiais.  Yn FAWR.  Dw i’n moyn mwy nawr!

Profiad bendigedig iawn!  Felly, os dych chi’n dysgu Cymraeg a dych chi’n teimlo digalondid achos bod chi’n mynd lan a llawer a dych chi ddim yn dangos i fod symud ymlaen, peidiwch roi’r ffidil yn y to.  Dych chi’n symud ymlaen.  Peidiwch ag ofn i siaradwch â phobl.  Dych chi byth gwybod pan fydd rhywbeth fel hyn yn ei ddigwydd.

Ac mae’r eiliadau ‘ma’n gwneud popeth yn werthfawr.  Ond fyddwch chi ddim yn profi’r pethau ‘ma os dych chi ddim yn defnyddio’r iaith â phobol arall.  Felly, eto, ceisiwch!  Fallai byddwch chi’n cael eich siomi ar yr ochr orau.