Mae’r Eisteddfod wedi dechrau!

Ac rwy’n mwynhau pob eiliad o hi, er o bell. Ond mae’r ffrydio yn da iawn felly mae hi’n bleser i edrych ar y cyfrifiadur.

Rwy’n cofio’r amser cyntaf y edrychais ar’r Eisteddfod. Edrychais ar y cyfrifiadur fel edrychodd fy ffrind ar y teledu yn ei gartre e’n Nghymru. Roeddwn i wedi bod dysgu Cymraeg dim ond un mis neu dau. O, roedd ffrydio yn ofnadwy! Ond roedd hi mor cyffrous a dywedais i fe “rhaid i fi ddod i Gymru flwyddyn nesaf ac af i’r Eisteddfod!”.

Wel, roedd blwyddyn hir ond cyrhaeddais yn Abertawe yn y diwedd ac aethon ni i’r gŵyl dydd Llun a dydd Gwener. Roedd hi’n wych! Penderfynais bryd hynny ac yna y fy galon yw gyda Gymru ac y rhaid i fi fyw ‘na un dydd. Ers y amser ‘na, mae e wedi bod fy nod i’n ysgrifennu stori fer ac cystadlaf hi yn y categori dysgwr yn ‘Steddfod. Ca i erioed llwyddio i wneud hynny – mae pawb mor dda – ond bwriadaf i geisio. Pwy gwybod – cewch chi eto weld fi ‘na! :O)