Wnes i ddoe.
Dwi i ddim yn person ‘bug’ – Dw i ddim yn hoffi nhw – ces i erioed a byddwn i erioed! Ond ddoe roeddwn i’n eistedd yn y ardd yn bwyta brechtan cig mochyn pan sylwais y roedd morgrug yn chwilio i fwyd. Roeddwn i’n diflasu felly taflais briwsion bara iddyn nhw. Mae un forgrugyn yn codi briwsionyn bara mawr ac mae e’n dechrau cario’r bara at eu nyth nhw. Wel, roedd y briwsionyn bara yn tairwaith y maint o’r forgrugyn a phan cyrhaeddodd wrth y gris porth, trodd e o gwympas ac aeth e yn wysg ei gefn, yn tynnu’r bara lan y gris. Roeddwn i â diddordeb, er fy hunan waetha.
Ond roedd y bara rhy mawr ac allai e ddim symud fe. Meddyliais “Sgwn i beth fyddai ddigwydd os codiaf y briwsionyn – byddai’r forgrugyn cwymp?
Felly, wnes i yn union hynny – codiais y briwsionyn ac mae’r forgrugyn yn dal ar. Rhois y forgrugyn ac ei friwsionyn e lan un gris. Mae’r eiliad y roedd e’n lawr, mae e’n dechrau tynnu y bara eto. Fel os doedd e ddim wedi symud!
Roedd e’n diddorol iawn gwylio. Erioed wnes i feddwl y byddwn i dreulio fy awr amser cinio’n chwarae gyda morgrug!
Adenydd Celtaidd 
Peggi, dw i ddim yn person ‘bug’ chwaith, ond roedd dy stori di yn diddorol iawn. Mae gynnon ni morgrug hefyd: morgrug du. Dw i ddim yn eu diflasu nhw, ond dw i’n meddwl eu bod nhw’n trallodinol iawn!